آبخورگ ما

در زمانی نه چندان دور گذشتگان ما در اوقات بیکاری و فراغت دور هم جمع می شدند و با چند کلمه اختلاط و گپهای دوستانه هم صله ی رحم به جا می آوردند .هم رشته ی دوستی و محبت با نزدیکان و آشنایا ن را محگمتر می نمودند.

د زمستونا د بر پتیو  و د تابستونا د سی ها. یادش بخیر .بعضی کوجه ها و بعضی بر خنه ها .محل گردهمایی های  خودمانی بود . که م جهت تجدید خاطره ،نام چند تاش ر میرم همراه هسته های اصلی و یه پا ثابت ای  مجالس:

1-زیر دالو: حسین حسن - خدابخش کلممد. مدسن قورمعلی.ممدجان مصطفی.سکینه ی روشندل-علی بخش حچتی-ممد مقدم-حسنلی

2-پشت لو : میر علی عبدالکریم - نور ممد ملاباس- ماهچه - رییس-خدابخش گلزار-ماه بیگم 

3-در قلعه: نور ممد - میر احمد-صغرا زن خان- حبیب کبلعلی.

4-روی میدو :حجی عزیزی- آقاسن -ممدلی حسنی -خداداد-کبل سین - احمد عزیزی-

5-پشت کم : حسین پر دل- ممد رضاقلی- حجبدالله-

6-پشت کاریز:چند محفل بر گزار می شد.در خنه ی امیر قلی: امیر قلی و فاطمه ی زنش - بیگم -ذوالفقار-رجبعلی و دینا-پشت خنهی ممد ذوالفقاری:خدابخش بخشی زاده -ممد سلجوقی -ممد ذوالفقاری-کبل کشور -کبلسین ذوالفقاری -محترم -بمانعلی- شیری جان

وچندین محل دیگر . غرض از نام بردن افراد  درگذشته بهانه ای بود که نام افراد که بخوانیم از آنها یادی کنیم و چهت شادی روحشان صلواتی بفرستیم و فاتحه ای بخوانیم . و برای سلامتی زندگان و بقای عمرشان دعایی بکنیم .

 عکسهای ذیل یکی ار این همنشینی هاست. و شاید بعد از این نسل دیگر چنین مجالسی به خود یاد ندهد . و جز آخرین محافلی باشد که کوجه های آبخورگ به خاطر بسپارد. والسلام.