آبخورگ زادگاه من است .گرچه سال هاست من همچون صدها خانواده دیگر آبخورگی مجبور به مهاجرت شده ام .و شاید تا هجرت ابد ی دیگر در آن جا مسکن نگزینم ،اما برای همیشه آبخورگ زادگاه و وطن من است. و به آن عشق می ورزم که پیامبر فرمود:«حب الوطن من الایمان».
امروز که به این عکس خیره شدم در این عکس شاهد این دغدغه در وجود خود شدم بی آنکه این عکس را تعمدی گرفته باشم واین عکس متعلق به یک دو سال پیش است .خوب که دقت کردم ؛دریافتم اگر پدری و مادری کمی به گذشته توجه کنند نگاه فرزند آنان هم نا خودآگاه متوجه گذشته خواهدشد.و به بزرگسالان و نسل گذشته و نیاکان خود توجه و احترام بیشتری خواهد گذاشت .
در این خانه گلی متروکه کودکی غلامحسین ذوالفقاری از سال 42تا1347سپری شد قبل از آن زندگی شهربانو فاطمی مادرم و محمد پدرم وقبل از آن غلامحسین و خیر النسا پدر و مادر بزر گانم و قبل از آن عابدی و...نیاکانم .
اگر گذشته را فراموش نکنیم و تاریخ را حفظ کنیم وبه نسل آینده منتقل کنیم آیندگان احساس غرور بیش تر خواهند کرد وبه گذشتگان و گذشته احترام بیش تری خواهند گذاشت .