آبخورگ زادگاه من است .گرچه سال هاست من همچون صدها خانواده دیگر آبخورگی مجبور به مهاجرت شده ام .و شاید تا هجرت ابد ی دیگر در آن جا مسکن نگزینم ،اما برای همیشه آبخورگ زادگاه و وطن من است. و به آن عشق می ورزم که پیامبر فرمود:«حب الوطن من الایمان».
دو بیتی های محلی را گذشتگان ما در آبخور گ کله فریاد می گفتند .این اشعار معمولا در غمها و مصیبتها توسط افراد مختلف سروده می شده است. و در حافظه مردم جای می گرفته است . و بیشتر زنان ،در مرگ عزیزان خود بر سر قبر آنان می خواندند . و در زمان حال نیز در بین پیر زنان هستند کسانی که مقداری از این اشعار را حفظ هستند . و متاسفانه این اشعار در جایی ثبت نشده است. و با رفتن آنان این میراث گرانبها نیز از بین خواهد رفت. دوستان و عزیزانی که مایل باشند می توانند از مادران و مادر بزرگان خود این اشعار را جمع آوری کنند . تا در این وبلاگ به نام خودشان ثبت گردد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
